اعلام اعتصاب غذاي نامحدود اسماعيل عبدي و جعفر عظيم زاده

جعفر عظيم‌زاده و اسماعيل عبدي دو تن از فعالين کارگري و فرهنگي#زنداني، با انتشار بيانيه‌ي مشترکي اعلام کردند همزمان با روز جهاني کارگر دست به اعتصاب غذاي نامحدود خواهند زد.

امروزه بر هيچ #انسان شريف و منصفي پوشيده نيست که ميليونها کارگر و معلم و ديگر زحمت‌کشان کشور با شرايط معيشتي طاقت‌فرسا و غيرقابل

تحملي دست به گريبانند و سال‌هاست ابتدايي‌ترين حقوق انساني آنان به طور وقفه ناپذيري پايمال مي‌شود.

تحميل دستمزدهاي زير خط فقر، عدم پرداخت به موقع دستمزدها در ابعادي گسترده، نابودي کامل امنيت شغلي اکثريت قريب به اتفاق کارگران با قراردادهاي موقت و سفيد امضا و بخش چشم‌گيري از معلمان تحت عناوين مختلفي همچون معلمان آزاد، حق‌التدريس، شرکتي، پيماني و پيش دبستاني، به‌کارگيري معلمان آزاد با مدارک تحصيلي ليسانس و بالاتر با حقوق سيصد هزار توماني و بدون بيمه، نهادينه کردن گسترده شرکت‌هاي پيمانکاري در صنايع بزرگ و متوسط دولتي و غيردولتي و غارت مضاعف دسترنج کارگران، گسترش کار کودکان، عدم اجراي کامل قانون نظام هماهنگ پرداخت و مصوبات هيات وزيران در مورد فرهنگيان شاغل و بازنشسته، رشد فزاينده مدارس غيرانتفاعي و هيات امنايي و نابودي تدريجي آموزش و تحصيل رايگان، غارت و چپاول صندوق تامين اجتماعي و برخي ديگر از صندوق‌هاي بازنشستگي، ممنوعيت ايجاد تشکل‌هاي مستقل کارگران و معلمان و امنيتي کردن اعتراضات آنان، قطع سوبسيد کالاهاي اساسي مانند نان، آب،برق، گاز، لبنيات و…، تنها گوشه‌هايي از بي عدالتي‌ها و شرايط مشقت باري است که بر کارگران و معلمان تحميل شده است.

تحميل چنين وضعيتي بر #کارگران و #معلمان و ديگر زحمتکشان به مثابه اکثريت عظيم مردم #ايران، امروزه عرصه را چنان بر زندگي و هستي آنان تنگ کرده است که علي‌رغم جا افتادن اجباري کار روزانه ۱۲ ساعته و حتي ۱٨ ساعته در ميان کارگران به عنوان ساعت کار معمول و روي آوري معلمان به مشاغل دوم و سوم، آنان نه تنها قادر به تامين حداقل‌هايي از استانداردهاي زندگي امروزي نيستند، بلکه اکثريت عظيمي از آنها از خط فقر به خط بقا رانده شده‌اند.

اما پاسخ دولت‌هاي مختلف به اين وضعيت فلاکت‌بار، تنها و تنها تشديد سرکوب اعتراضات صنفي کارگران و معلمان، تلاش براي تحميل بي‌حقوقي بيشتر به آنان و بر اين بستر تسهيل زمينه‌هاي غارت و چپاول روز افزون سفره‌هاي خالي آنها بوده است.

به‌ طوري‌که در نتيجه اين سياست‌ها از زمان استقرار دولت روحاني به اين سو بخشنامه ممنوعيت اعتصاب و اعتراض از سوي قوه قضائيه بطور رسمي به برخي مراکز کارگري ابلاغ شده، دامنه سرکوب اعتراضات کارگران و معلمان در ابعادي سراسري به اعتراضات آرام آنان در محل کارشان گسترش پيدا کرده، صدها کارگر و معلم احضار، بازداشت و تحت تعقيب قضايي قرار گرفته اند، چهره‌هاي موثر معدود تشکل‌هاي مستقل کارگران و معلمان با اتهامات سنگين امنيتي مواجه شده‌اند و تعدادي از آنان و من‌جمله ما در حال گذراندن حبس‌هاي طولاني در زندان‌هاي کشور هستيم.

به ما اتهام «اجتماع و تباني به قصد اقدام عليه امنيت ملي کشور» زده‌اند و بر اين اساس با حکم‌هاي طويل المدت در زندان اوين محبوس هستيم. ما هم‌چون هزاران کارگر و معلم معترض، هيچ فعاليتي جز دفاع از کرامت انساني خود و هم طبقه‌اي‌هاي‌مان نداشتيم. تمام فعاليت‌هاي ما و ديگر همکاران زنداني‌مان در کانون صنفي معلمان، اتحاديه آزاد کارگران ايران و ديگر تشکل‌هاي مستقل کارگري و معلمان در مقابل ديدگان افکار عمومي قرار دارد و بر همگان روشن است.

فعاليت‌هاي ما براي دست‌يابي به مطالبات قانوني و انساني‌مان چنان محرز است که حتي مصاديقي هم که بر اساس آنها در پرونده‌هاي‌مان به ما اتهامات امنيتي وارد کرده‌اند تماما معطوف به فعاليتهايي از قبيل جمع‌آوري امضا در اعتراض به دستمزدهاي زير خط فقر، ايجاد تشکل‌هاي مستقل کارگران و معلمان و فعاليت در آنها، شرکت در تجمعات صنفي در مقابل مجلس و وزارت کار و ارائه نامه‌هاي اعتراضي به نهادهاي مسئول و ديگر کنشگري‌هاي صنفي است.

بدين‌گونه بر اساس مستندات راي‌هايي که بر عليه ما صادر شده است بايد گفت هرگونه تلاش براي اجراي قوانين حداقلي موجود و مبارزه براي بهبود شرايط زندگي و معيشت کارگران و معلمان در اين کشور اقدام عليه امنيت ملي محسوب مي‌شود.

ما مي‌دانيم و بر اين امر اذعان داريم که با فعاليت‌هاي‌مان امنيت و آسايش کساني را که بر بستر قانون شکني و تحميل فقر و فلاکت بر کارگران و معلمان ساليان سال دست به غارتگري زده‌اند به خطر انداخته‌ايم و با اصرار بر تحقق خواست‌هاي بر حق‌مان تداوم منافع چپاوگرانه‌ي آنان را به چالش کشيده‌ايم.
اما آنان با نشاندن منافع و امنيت خود به جاي امنيت ملي کشور و بر اين بستر با هدف وا داشتن کارگران و معلمان معترض براي تمکين به وضعيت فلاکت‌بار موجود، ما و ديگر فعالين کارگري و معلمان را به بند کشيده‌اند.

لذا ما در گرامي‌داشت اول ماه مي روز جهاني کارگر و اعلام همبستگي با کارگران جهان، به مناسبت اين روز بزرگ در اعتراض به امنيتي کردن فعاليت‌هاي صنفي و تجمعات و اعتصابات کارگران و معلمان، دستمزدهاي زير خط فقر، ممنوعيت برگزاري مستقلانه و آزادانه روز جهاني کارگر و روز جهاني معلم، عدم شفافيت و عمل موثر سازمان جهاني کار ILO در قبال نقض حقوق بنيادين کارگران و معلمان ايران و با خواست خارج کردن اتهام «اجتماع و تباني به قصد اقدام عليه امنيت ملي کشور» و ديگر اتهامات امنيتي از پرونده‌هاي مفتوح کارگران و معلمان معترض و برداشتن اينگونه اتهامات جعلي و ساختگي از پرونده‌هاي خود و ديگر فعالين کارگري و معلمان زنداني از روز دهم ارديبهشت ماه دست به اعتصاب غذاي نامحدود خواهيم زد.