۱۳۹۴ بهمن ۲۰, سه‌شنبه

نوشته‌اي از شعله پاکروان مادر #ريحانه جباري - قلب آکنده از #عشق سروهاي تبرخورده فرزندان آزاده‌مان



 زنجيره‌اي که با تار و پود عشق و ريشه‌هاي اين خاک تنيده شده
زنجيري بافته شده از بند ناف:
امروز در کنار هم نشستيم و صحبت کرديم. از هر در سخني. #مادران نازنيني هم از اين مهماني بازماندند. امي
دوارم در مجالس دوستانه‌ي آينده در کنار هم بنشينيم و درد دل کنيم. با هم بخنديم و گريه کنيم. وقتي کنار هم باشيم، تحمل رنج هايمان آسانتر است. قوت قلب يکديگريم. پشتيبان عاطفي هم.
ما زنان، مادراني هستيم که از بند ناف فرزندانمان زنجير بافته‌ايم. زنجيري که ما را بهم پيوند مي‌دهد.
اگر قوتي در زانوان ما باقي مانده به واسطه‌ي قلب آکنده از عشق سروهاي تبرخورده، فرزندان آزاده‌مان است. چشمهاي دختران و #پسران بخون غلطيده‌مان ما را به خود مي‌خواند. چشمهايي که ما را نظاره مي‌کنند
.

هیچ نظری موجود نیست: